شرح دعای صحیفه(قسمت یکم) - یا کهف التائبین...

شرح دعای صحیفه(قسمت یکم) (دوشنبه 87/2/9 ساعت 10:46 عصر)

صحیفه سجادیه یه داروخانه ی معنوی است برای هر کدام از مشکلات اجتماعی و اخلاقی آقا امام سجاد(ع)یه خیالی رو باز کرده و وقتی ما به این اینجاها توجه می کنیم از دو لحاظ برای مشکل ما راه حل ایجاد میشه.
لحاظ اول متن دعاست که خود متن دعابعضی مشکلات رو برای ما باز می کنه و راه حل میده .یعنی از نظر فیزیکی و ظاهری خود دعا برای ما, یه سری مسائل روحل می کنه.
وقسمت دوم : مسائل وضعی و غیبی دعاست که این دعایی که شما می کنید ولو اینکه اصلا به متنش توجه نداشته باشید دردها رو حذف می کنه و وقتی یه خطایی کردی و یا یه مشکلی پیش اومده و این مشکل برای شما ناراحتی و اندوه روپیش آورده این دعا میاد به صورت وضعی و مفیدِ غیبی به شما کمک می کنه حتی اگر شما اصلا ندونید این دعا چیه.یه وقتی خدمتتون عرض کردم که حضرت آیت الله طباطبایی یه جمله ی بسیار عجیب گفت که شاید این جمله ی بسیار عجیب در متن ما قابلیت تحلیل نداشته باشه اما در عرش خدا و امور غیبی قابلیت تحلیل داره.

علامه طباطبایی فرمودند:خوش به حال کسانی که اصلا معنی دعای کمیل رو نمی فهمند!

سوال کردند میشه بفرمایید یعنی چی؟اینکه آدم بدونه دعا چی داره میگه خیلی موثره.ایشون فرمودند:خب خیلیا با خودشون میگن ما که نمی فهمیم سواد هم که نداریم این مداح هم داره می خونه ما همینطوری داریم تکرار می کنیم به چه نیتی؟به این نیت که آقا امیرالمومنین فرمودند که دعا اثر داره بنابراین ما هم می خونیم چون علی خونده.اینجا چه اتفاقی می یفته؟به جای اینکه من و تو دعا کنیم علی به جای ما دعا می کنه و وقتی آقا امیرالمومنین به جای ما دعا می کنه منی که دارم میگم الهی و ربی من لی غیرک و من اینو نمی فهمم که یعنی چی وقتی امیرالمومنین به جای ما میگه, دقیقا به روح ما الهام میشه توسط اثرات غیبی که آقا من و شماغیر از خدا کسی رو نداریم.لذا دعا اثرات وضعی داره.حضرت امام وقتی ازشون سوال کرده بودند که یه عده ای مثلا در ماه رمضان ترجیح می دهند که تفسیر قرآن رو بخونند نه خود قرآن رو,امام فرموده بودند نه,خود قرآن رو هم بخونند در ضمن اگر از حفظ هم هستند از رو بخونند.اینها اثرات داره اثرات نگاه به قرآن.اینها چیزاییه که در دین ما وجود داره.بنابراین این دعاهایی که ما داریم خدمتتون میگیم به این معنی نیست که من و شما داریم زیراب کسانی رو که
اصلا نمی فهمند مفهوم دعا چیه و همینجوری لقلقه ی زبانشونه رومی زنیم.
مرحوم شهید مطهری یک بحثی داشتند که گفتند آقا من بعضی از دعاهارو در نماز می خونم و بعد از نماز می بینم که لقلقه ی زبانم شده این دعا رو تغییر میدم یه دعای دیگه می خونم.
این روش از دیدگاه فلسفی و عقلی که شهید مطهری داشتند کاملا درسته اما از لحاظ دیگه بزرگان اخلاق نظرشون اینه که دعا یک اثر وضعی دارد.
در زمان حضرت آیت الله بروجردی وقتی در بغداد یک مشکلی پیش میاد و از آیت الله بروجردی سوال می کنند که چکار کنیم می فرمایند که برای رفع این مشکل و بیماری چهل روز زیارت عاشورا بخونید بعد می گفتند اهل سنت بغداد هم وقتی چهل روز زیارت عاشورا می خوندند عمل می کرد .در حالی که اونا بالکل اعتقاد نداشتند اما اثر وضعی دعا سرِ جاشه.یعنی دقیقا می دونید که وقتی شما وضو می گیرید صورتتون تمیز میشه حالا اگر با نیت و با توجه وضو بگیری روحت هم تمیز میشه.وگرنه اون اثر جسمیش رو داره.آبِ دیگه.آب آدمو تمیز می کنه.
خب حالا به تیتر دعا نگاه می کنیم:
نیایش امام سجاد وقتی کاری او را اندوهگین می ساخت وخطاها او را پریشان می کرد
در تیتر دعا یه مطلب بسیار مهمی کشف می کنیم ,اینکه وقتی یه نفر گناهی رو مرتکب میشه براش پریشانی به همراه میاره.یعنی گناه مایه پریشانیِ روح انسانه.و نشان دهنده ی اینه که یک انسان سالم از نظر روحی انسانی است که در اثر گناه احساس پریشانی می کند.ما اینقدر در روایات داریم که خداوند فرمود که من کسانی که گنهکار هستند میگن یا اله العاصی بیشتر تحویل می گیرم.اگر گنهکاران بدونند که من چقدر بهشون شوق دارم برگردند اونها از خوشحالی می میرند.منظور کدامیک از گروه گنهکاران هستند!؟
آیا خطاکارانی که به خطای خودشون افتخار می کنند؟ و از توان خودشون لذت می برند؟ و احساس پریشانی نمی کنند؟نه .خطاکاری که همزمان با گناه درِ خونه ی خداوند اعتراف کنه که من آقا پریشانم.اگر تو به جایی رسیدی که گناه تو رو پریشان نمی کنه بدان در جرگه ی بسیار خطرناکی قرار داری.گناه باید انسان رو پریشان کنه.گناه حتما پیش میاد,انسانها همه اهل گناه هستند حتی بزرگان ما,اولیاء و حتی پیامبران هم ترک اولی می کنند.گناه نمی کنند.اما خطا می کنند. این فقط برای کسانی است که وقتی خطا می کنند ناراحت می شوند.و یکی از چیزهایی که در همین اول ماه مبارک رمضان باید ازخداوند تبارک و تعالی بخواهیم این نیست که خدا به ما توفیق بده که گناه نکنیم.این محاله!خداوند وقتی مارو خلق کرد در ذات ما گناهکار بودن را هم نهاد.
خدایا به ما توفیق بده که ما از گنهکاران خوب باشیم(گناهکاران خوب کسانی هستند که در اثر گناه احساس پریشانی می کنند,احساس خستگی و ناراحتی می کنند

می دونید گنهکار خوب چه گنهکاریه؟گنهکارِ خوب تویی هستی که امروز و دیروز و پریروز که روزه گرفتی از خودت راضی هستی.یعنی چی من از خودم راضیم!؟راضی هستم یعنی اینکه از پاکی خوشم میاد یعنی ماه رمضان رو یک واسطه می دونم برای اینکه از شر گناه پناه ببرم به یک جایی.معلومه که تا قبل از ماه رمضان اگر گناه می کردی از بی پناهی بوده.وقتی بعد از ظهرهای ماه رمضان احساس می کنی که دیگه رغبتی به گناه نداری,میلی به گناه نداری کیف می کنی و ناراحت میشی از اینکه ماه رمضان بخواد تمام بشه.گنهکارِخوب,اون گنهکاریه که منتظرِ یک فرصت برای برگشته نه گنهکاری که منتظرِ بازگشت به سمتِ گناه است.گنهکار خوب گنهکاری است که بعد از ماه مبارک رمضان غصه می خورد که این فرصت رمضان ای کاش به فرصتی مبدل بشه که در پایانِ ماه رمضان ,من بسیار راحت گناه نکنم .نه گنهکاری که الان داره روزه هم می گیره اما با خودش میگه کاش ماه رمضان زودتر تموم بشه من برگردم به سمت همون خطاهایی که داشتم
بدترین نوع گنهکارِخوب,گنهکاریه که در ماه رمضان ولو بی برنامه وارد ماه رمضان شده باشه به امیدی اومده که بلکه یه دری به تخته بخوره بعده ماه رمضان ما یه جور دیگه بشیم.بدترین گنهکارِخوب,گنهکاریه که میگه حالا ایشالله تو همین ماه رمضون تو همین هیرو بیری که ما به توفیق اجباریِ ماه رمضان خوب هستیم آقا هم بیاد شر گناه رو بکَنه.این بدترین گنهکارِخوبه
بنابراین ما بدترینامون بدترین گنهکاران خوب هستنم.گنهکاری که احساس پریشانی و خستگی می کنه,گناه براش لذت داره اما لذتش مثل لذتِ کسی هست که مواد مخدر می کشه می دونه چقدر اذیت داره میشه ولی مجبوره گیر کرده,تحت فشار داره اینکارو انجام میده

اللهم یا کافی الفرد الضعیف
یعنی در تمامِ طول خلقت,هیچ انسانی با توکل به خداوند ضعیف نمیشه

آقا ایشون معلوله,آقا ایشون فقیره,آقا ایشون امکانات مالی نداره,ایشون امکانات معنوی نداره,ایشون نقض جنسی داره,ایشون یه برهه ای از زندگیش رو از دست داده,آقا کسی وارد ماه رمضان شده که پلهای پشتِ سرش رو خراب کرده,کسی وارد ماه رمضان شده که هیچ نقطه ی سفیدی در ذهنش برای آینده نمی بینه.همین آدم(فرد ضعیف),یعنی کسی که هیچ قدرتی نداره,ضعف براو کاملا مستولی شده و هیچ کاری نمی تونه بکنه خدا بهش میگه بگو (اللهم یا کافی الفردالضعیف).خودشو یکمرتبه وصل می کنه به یک قدرت بسیار بسیار بزرگ.
یه وقتی یه بنده خدایی طلبه بود همون روزای اول طلبگیش که داشت صرف و نحو می خوند تو بحثِ مضاف و مضاف الیه و نکره و معرفه رسید به یک قاعده ای از ادبیات عرب.اینم این بود که ,نکره یِ مضاف کسبِ تعریف می کند.یعنی چی؟یعنی اگر یک اسمِ نکره رو اضافه کنیم به یک معرفه ای اون کسب معرفه می کنه.خودش هم معرفه میشه معروف میشه.این طلبه هم پا شد رفت پیشِ میرزا حسنِ بزازِمشهور اصفهان که یک انسان پولدار و مهمی بود و گفته بود که ببخشید قربان,من اومدم خدمتِ شما یک قاعده از ادبیات عرب خوندم و اومدم از این قاعده از همون اول کاربردی استفاده کنم.مومن کیسه.گفت:من خوندم که نکره ی مضاف کسبِ تعرف می کنه,نکره اضافه بشه به یک معروف خودشم معروف میشه.میرزا حسن بزاز میگه خب حالا چکار کنم؟میگه هیچی.بنده نکرم.یه طلبه ای که اومدم درس بخونم هیچی هم ندارم شما ماشالله معروف.شما اگه دخترتونو بدین به من,نکره ی مضاف میشم کسبِ معروف می کنم!!!

یا کافی الفرد الضیف یعنی:ما نکره ها وقتی مضاف میشیم به خدا کسب معروف می کنیم.تا وقتی تو آدمی می فهمی که هیچی نداری اما وقتی که میشی بنده ی خدا یکدفعه یک کسب تعریف خیلی سنگین می کنه و می بینه که به کفایت رسیده
داشتم راههای رسیدن به آرامش رو بررسی می کردم.مثلاعده ای خیلی چیزا رو معرفی می کنند این حرکات فیزیکی,این حرکات جسمی ,این تمرکزها,این پناه بردن ها,موسیقی فلان,فلان منظره ,فلان جا,فلان چیز, و...در صورتیکه که پریشانی ما با پناه بردن به یکی از ابزار های مادی برطرف نمیشه.برادار و خواهرا در نقاطی که احساس پریشانی روحی می کنند به موسیقی,به تلویزیون,به صحبت با رفیق,به گفتن یه جک بگو دلمون باز بشه و ...پناه نبرند. اینها پناهگاه ما نیستنداینها یک سری ابزار مادیند برای اوقات فراغت.اوقات فراغت داره ,ده دقیقه بیست دقیقه نیم ساعت یک ساعت موسیقی گوش میده,تلویزیون گوش میده و با دوستاش حرف میزنه. اگر احیانا احساس پریشانی روحی کردی بدون که اینها پناهگاه تو نیستند اوقات فراغتند
پناهگاه این دعاست
اللهم یاکافی الفرد الضعیف
یعنی پناه بردن ما فقط و فقط در درگاه خداست.کفایت هم می کنه
وقتی که انسانی در اوج ناراحتی,طوری که احساس می کنم هیچ سودی دیگه برای دنیا ندارم و الان می خوام برم خودمو بکشم.الان به چی باید پناه ببرم؟آیا موسیقی می تونه منو نجات بده؟آیا دوست و رفیقم می تونن منو نجات بدن؟دعای صحیفه ی سجادیه میگه فقط خدا.یا کافی الفرد الضعیف
یا کافی یعنی چی؟یعنی اینکه آقا امام زمان ظهور می کنه بنده آدم ترسویی هستم مقابل امام زمانم میشینم میگم...
مردم مشکلات مادی و معنوی دارید و فکر می کنید همشو ما باید حل کنیم یا کافی یعنی به من چه.من بندم .د ر مقابل عبد و مولاش قرار می گیره میگه همشو حل کن!یابن الحسن شما تشریف آوردی؟خیلی خُب.بنده شیعه ی شما هستم.محب شما هستم.بنده ضعف جسمی دارم برطرف کن.من سن وسالم بالا رفته (برای چی پیرها فکر می کنند به درد امامشون نمی خورند)برطرف کن.برگردون به من.همه چیز در اختیار شماست.من واقع بینی نسبت به جهان ندارم برطرف کن.آقا من از اینهمه افراد دشمن در مقابلم هراس دارم برطرف کن.من به قدرت خدا اطمینان ندارم برطرف کن.من توکلم کمه برطرف کن.من حسادت در وجودمه برطرف کن.من کینه دارم برطرف کن. من محبت به گناه دارم برطرف کن.وقتی در برابر امامت قرار می گیری وقتی من و شما به درجه ی معاینه(چشم در چشم)امام واقع میشیم بسیاری از پرده ها برداشته شده.به امامت رسما میگی آقا بنده شهوت در وجودم حاکمه خطش بزن خط می زنه.امامی که دشمن خودش رو با یک نگاه عاشق خودش می کنه دیگه من و تو که دشمنش نیستیم و محبش هستیم حتما این سرویسها رو امام به ما میده.

وقتی میگی به خداوند تبارک و تعالی یا کافی الفرد الضعیف یعنی چی؟یعنی من هر چی خودم فکر می کنم و مردم فکر می کنند در مورد من که بنده این مشکلات رو دارم,این ناتوانیها و این ضعفهارو دارم ,به این جاها نمی تونم برسم,این مشکلات شدید برای من پریشانی ایجاد کرده همرو می تونی برطرف کنی.آدم این جور جاها خیلی توکلش بالا میره.قدرتش خیلی بالا میره.فقط کافیه که به کلمه ی یا کافی هم فکر کنیم و هم ایمان داشته باشیم.چرا اینقدر نگرانی که بعد از ماه رمضان چه اتفاقی برای تو می یفته!؟چرا نگرانی که شبهای قدر ممکنه چه اتفاقی برات بیفته؟چرا نگرانی میگی که رمضان ماه خوباست ما که بدیم این لوس بازیارو بذار کنار .بگو یا کافی.وقتی میگی یا کافی یعنی خوب یا بد به حال تو فرقی نمی کنه تو کفایت می کنی خودت درست کن.این غصه های الکی چیه که داری می خوری.آدمی که به خدا وصله وقتی میگه اللهم دیگه خیالش راحت میشه.ای کسی که برایِ من ضعیف کفایت عروجی.حالا از چه مسیری؟نمی دونم چه مسیری.مسیر چیه؟تو میری توسل می کنی به دوستانت.دست گدایی دراز می کنی به سوی خلق.تو داری با گناه سعی می کنی برسی به پله های دنیا و حتی پله های معنویت. تو سعی می کنی با مخالفت با خدا به اینجا برسی؟خداوند می فرماید:حالا که اینطوریه خودت هم تا آخرش رو برو.تو می خوای اعتبار کسب کنی داری بقیه رو خراب می کنی.خیلی خُب.برو ببینم اعتبار می تونی کسب کنی یا نه!این با, یا کافی مشکل داره.تو می خوای پول دربیاری داری حق بقیه رو می خوری بسم الله بفرما.راه بازه.تو فکر می کنی که با ظلم و چپاول و قدرت و غارت و صبح تا شب مصاحبه می کنی اینورو اونور که پول!!عشق می خوای پول!دنیا می خوای پول!آخرت می خوای پول!تو فقط میگی پول!تو به جای یا کافی فقط میگی پول!آیا تو به این(فضولات) دلخوش می کنی؟
حالا آیه ی شریفه ی قرآن چی میگه؟میگه اون راهی که تو رفتی خودتم فکر بقیشو بکن.مگه دروغ نمیگی؟مگه غیبت نمی کنی؟مگه تهمت نمی زنی؟خودتم برو جمعش کن.تو گفتی با این مسیرها می تونم خودمو درست کنم حالا برو جمعش کن.اما خدا چی میگه؟(من یتقی الله ),میگه کسی که بگه فقط خدا,(یجعل له مخرجا)من راه رو براش باز می کنم و از جایی مشکلاتشو حل می کنم که اصلا گمان نمی برد.فکرشم نمی کرد این میشه یا کافی!

یا کافی یعنی اینکه خدایا به من ربط نداره که می خوای چکار کنی مردم هر کاری می خوان بکنن بکنن من برای خودم یه راههای دیگه ای دارم.مشکلی ایجاد کردم خودم پریشان شدم خودم هم رفعش می کنم چه جوری؟میگم یا کافی.نه اینکه یک گناهمو با ده تا گناه دیگه بخوام بپوشونم.یک گناه کردی به جای اینکه ده تا گناه دیگه انجام بدی ده تا دروغ دیگه بگی تا گناه رو جمع کنی بگو یا کافی الفرد الضعیف.
و باقی الامر المحوف:ای کسی که درمقابل اموری که در خلق عادی جهان,خلقی که تو را ندارند,خلقی که تو را کافی نمی دانند برای آنها وحشتناکِ وحشتناک است تو به انسان امنیت می دهی آرامش می دهی ایمنی می دهی و انسان را آرام می کنی!

آقا چی میشه اگه فلان کار بشه!؟توهستی که می ترسی ما نمی ترسیم ما داریم می گیم یا باقی الامر المحوف.ای کسی که پیشامدهای سهمگین و گزنده رو نگه می داری.بعضی از مردم که اینقدر در دام وسواسهای فکری می افتند دلیلش اینه که خدارو نمی شناسند اینقدر ناراحتی, اینقدر وسواسی, اینقدر حساسیتهای کاذب.عین جمله ی یه بنده خدایی که می گفت من صبح که از خونه می خوام برم بیرون اگر خط اتوی ِلباسم فلان جور نباشه خونه رو به آتیش می کشم.این یعنی چی!؟؟یعنی این بدبخت وابسته شده به این نظمهای ظاهری.برای خودش یک سری پیشامدهای سهمگینی را در نظر گرفته فکر می کنه چه اتفاقی می یفته.آقا نمی دونم من اگر کنکور قبول نشم چی میشه؟وای نمی دونی تو فامیل می پیچه که فلانی قبول نشد.در حالی که آدمی که خدارو داره نگاش نگاه میلیاردیه.پیشامدهایی که در نظر ما سهمگین جلوه می کنه مالِ کوچکیِ وجودِ ماست.

اصلا پیشامد سهمگینی در عالم وجود نداره.
حضرت امام(ره)

اینقدر راحت با مسائل برخورد می کردند.فرمود:اگر آمریکا بزنه همه ی مملکتو با بمب اتم پاک و پودر کنه بره چی میشه؟چیزی نمیشه که.میگن همه اقتدا کردند به جمع آقا اباعبدالله و شهید شدند اما زیرِبارِزور نرفتند.به همین راحتی!
آی اگه تحریم اقتصادی بشه فلان میشه.بابا امام داره میگه اگر آمریکا بزنه با بمب اتم همه جارو با خاک یکسان کنه هیچی نمیشه.تو داری از باب تحریم اقتصادی غصه می خوری؟ کجا رفت یا واقیِ تو؟کجا رفت یا کافی تو؟ تمام این کره ی زمین برای خداوند تبارک و تعالی در درگاهِ خداوند از نظر مادی نه از نظر معنوی ازارزنی در برابر تمام ارزنهای دنیا کوچکتره. اونوقت تو غصه ی چی چی رو داری می خوری؟؟پیشامد سهمگیمینی در کار نیست. شیعه آرامه چون امام داره.چون صحیفه ی سجادیه داره.
آقا اگر رفیق من بمیره من چی میشم؟اگر بچه هام بمیرن من چی میشم؟آخه مگه تو نمیگی یا باقی.کسی که پیشامدهای سهمگین رو نگه می داری.بنابراین خیالت راحت باشه.مگه چی می خواد بشه؟
یه کمی به عظمتِ اون کسی که بهش پناه بردی توکل کن.ببین که این کره ی خاکی در بارگاه خدا چقدر کوچک و بی ارزشه.بعد, تو غصه ی چهار تا آدم فامیلتو می خوری؟پس برایِ شیعه پیشامد سهمگین وجود نداره.وقتی پریشان می شوی در برابر پیشامدی که پیش آمده یا پیشامدی که ممکن است پیش بیاید پناه می بری به باقی.یا باقی تو نگهدارنده ای تو مرا از ترس ایمنی می دهی تو به من آرامش می دهی .
خدایا:خطاها, مرا به بی یاری و بی یاوری کشانده.یکی از غصه های بشر تنهایی است.البته تنهایی دو نوعه.
یک تنهایی که اولیاءِ خدا ازش لذت می برند که به من و تو نیامده,بنابراین نه قضاوت کن نه فضولی کن.

و یک تنهایی که برای امثال ماهاست که لذتی ازش نمی بریم.میگه چی؟افرطن الخطایا
چی منو تنها می کنه؟قیافه ی من,منو تنها می کنه؟برم بهش برسم.برم آرایش کنم که خشکل بشم تنها نشم.اینه؟یا ننه بی پولی منو تنها می کنه اگر پولدار بشم دورو برم پر میشه.یا نه هنر ندارم اگر هنرمند بشم دورو برم پر میشه.یا نه اگر بتونم خوب صحبت کنم دورو برم پر میشه!یا نه اگر من بتونم خوب به مردم محبت کنم دوروبرم پر میشه؟؟
پس چی میشه که من تنها میشم!؟
امام سجاد می فرمایند:افردتَنی الخطایا.
گناه من و تورو تنها می کنه ولو در اوج شهرت.ولو در اوج غنای ظاهری و ثروت
تنهایی یه واژه ی عینی نیست یه واژی ذهنیه.یعنی ذهن من و توست که برای ما تنهایی ایجاد می کنه یا نه راحتی ایجاد می کنه.بنابراین در ذهن,انسان احساس تنهایی می کنه حتی اگر دورو برش شلوغ باشه.آقا ازدواج کنی مشکل تنهاییتون حل میشه.نه آقا فکر می کنی حتی اگر بری شش تا زن بگیری.نمیشه آقا نمیشه.تنهایی یه چیز ذهنیه.برو آقا بشو مشهورترین فرد عالم.تموم روزنامه ها عکستو چاپ کنن .هر کی هم تو خیابون دیدت دستشو بذاره رو سرش بگه سلام علیکم آقای فلانی!
خدایا گناه است که برای شیعه احساس تنهایی رو به وجود میاره.گناه شیعه را تنها می کند.چون شیعه فقط وفقط یک بار در گردش احساس, خودشو می تونه راحت کنه اونم وقتیه که با خدا باشه.گناه وقتی که بین تو خدا فاصله ایجاد کرد تو احساس تنهایی می کنی.تمام جهان رو بهت بدن خدارو ازت بگیرن تنهایی

اثر بعدی
یارو یاوری نخواهی داشت.در دنیا به هر شخصی که رو می زنی برای برآورده شدن نیازهای مادیت یا معنویِ خودت,این در, به روت بسته میشه.
خدایا شر گناه برای من سبب تنهاییم شد.نگو ما چقدر بدشانسیم در این عالم,دست به دریا زدیم خشک شد.نه دست به گناه زدی دریا خشک شد.نگو دست به طلا زدم مس شد,دست به گناه زدی طلا مس شد..نگو هر راهی رفتم بسته شد.بگو هر خطایی کردم یک راهی بر من بسته شد.
اتفاقا در همه ی این موارد خوشحال باش.بدون که خدا دوسِت داره. اثرات گناه در دنیارو داره بهت نشون میده.اگر خدایی نکرده خدایی نکرده به جایی برسی که اثرات گناه در دنیا بهت نشون داده نشه و بمونه برای آخرتت بترس.الان خیلی خوشحال باش.خیلی عالیه.آقا بنده فکر کردم که می توانم با نشان دادن زیباییهای ظاهری خودم از تنهایی دربیام ,در حالیکه اینکارو کردم خرابتر شد.اینجا خوشحال باش.اگر کسی اینکار رو کرد ودورو برش شلوغ شد و دیگه احساس تنهایی نکردو احساس شادی و مفرت و بهجت کرد اونه که باید بترسه.اون جزو کسانیه که در سنت استدراج قرار گرفته و یه وقتی چشم باز می کنه که (هذه جهنم التی کنتم توعدون)چشماشو که باز می کنه تو جهنمه دیگه دیر شده!
الهی,و از تحمل خشم تو,تو را مانده ام.یعنی خدایا وقتی به این درجات رسیدم نشستم فکر کردم ,دیدم اگرهر کسی که این عالم هست با من بد بشه یک جوری می تونم بارِ خودم رو از زمین بردارم چون تو پشت سرمی.اما به این نتیجه رسیدم که اگر یک وقتی تو بگی نه,تو به من خشمگین بشی من به کی پناه ببرم؟کدام ارتش سراسر تجهیزات منو می تونه نجات بده؟
برای یکی از علمای متقی ,یکی از سلاطین در ابتدای کار در نجف پیکی رو فرستاد و مقدار زیادی پول با خودش آورده بودکه مغز این عالِم رو بخره.بعد گفته بود که آقا پادشاه سلام رسوندن و گفتند که شما هر امری داشته باشید ما براتون برآورده می کنیم.عالِم هم گفته بود بسیار عالیست.پس به پادشاهتان بگویید که لطف بفرمایند و برای فردا بارانی را محبت کنند.پیک میگه که آقا ,پادشاه بارون نمی تونه بفرسته.عالِم میگه:ما برای خدایی که داریم بندگی می کنیم بارون فرستادن جزو کارهای خیلی بچه گانه ی فرشته های درجه ششِ عرششه.من حالا خدامو ول کنم بیام برای پادشاه تو سرتعظیم فرود بیارم؟!!

پادشاه وقت پیش آیت الله قمی آمده بود و آیت الله قمی هم کمی پاشون ناراحت بود و پاشون رو دراز کرده بودند.وزیر پادشاه هم به آیت الله قمی گفتند که آقا پادشاه در کنارتونه.فرمودند:بله می دونم که پادشاه حضور دارند.خُب پس پاتونه جمع کنید.فرمود:ما یه عمر جلوی خدا پامونو دراز نکردیم بندگی خدارو کردیم که بتونیم جلویِ عبدش پامونو دراز کنیم.می خوایم راحت باشیم.پادشاه باشه.هر کی می خواد باشه.
بنابراین وقتی انسان به منبع باعظمت الهی وصل می شود دیگه قدرتهای دنیا براش هیچی ندارند.
میگم آقا چته؟مشکل داری؟مریض شدی؟سرطان گرفتی؟زن و بچت مردن؟خونت سوخته؟همه ی اینارو به رُخش می کشی در آخر میگه آقا,خدا از آدم رو برنگردونه.اینها که چیزی نیست همه ی اینها قابل جبرانه.خدا که برگرده دیگه قابل جبران نیست.تمام اینها قابلیت جبران داره,یا تو این دنیا جبران میشه یا اول مردن جبران میشه,بالاخره جبران میشه.اون چیزی که
جبران نمیشه اینه که خدا از آدم روبرگردونه!

آقا دیدی؟خورد زمین.بابا خدا آدمو زمین نزنه.آقا پولاش از بین رفت,ول کن بابا پول که چیزی نیست ورشکسته ی خدانشیم.یک جماعتِ میلیونی بهش فحش میدن.بدن آقا,خدا از آدم برنگرده.خدا از انسان قهر نکنه.
خدایا تو اگر از من خشم بگیری من به کجا پناه ببرم؟

نویسنده: حرف حساب...

نظرات دیگران ( )

لیست کل یادداشت های این وبلاگ ?